Początek książki...O Galicji ...Zdjęcia z kresów ..Mapy historyczne..Kresy wschodnie Księgarnia Kresy Wschodnie
Powiat BRZEŻANY
Powierzchnia 1155 km* Ludność 94.532.
Brzeżany miasto powiatowe na linji kolejowej Lwów Podhajce. Ludność 11.023, stacja kolejowa w miejscu, dorożki z dworca do miasta w dzień 1*70, w nocy 2'20 zł,
Z Brzeżan do Podhajec kursuje autobus. Hotele: Europejski, Galicyjski, Bergmana, Steintinka, ceny 24 zł. Restauracje: Europejska, Blumera, Ślusarska, Zatwarnickiego. Cukiernie: Haekla, Zapłatyńskiego. Urzędy państwowe i samorządowe: Starostwo, Sąd okręgowy i po« wiatowy. Władze wojskowe, Urzędy skarbowe, Urząd Ziemski, Wydział Powiatowy, Urząd pocztowo telegraficzny, pow. Komenda P. P., Inspektorat szkolny, Zakłady naukowe: Gimnazjum, Seminarjum naucz, żeńskie, Instytucje ekonomiczne i finansowe: Kasa Oszczęd., Kółko rolnicze, Kasa »Jedność«, Organizacje sportowe i społeczne: Klub sportowy »Sieniawa«, Tow. »Sokół«, Związek Strzelecki, Zw. harcerski, »Gwiazda«, Bojan ,. Oddział miejscowy Wojewódzkiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego.
Brzeżany, jak wszystkie miasta dawne, obronne leżą wśród wzgórz częściowo zalesionych, rzuconych po obu brzegach rzeki Złota Lipa, nad 3 km. długim i prawie i km. szerokim stawem. Z podolskich okolic jedna z najpiękniejszych wielbiona przez poetów takich jak J, Słowacki godna uwagi i bliższego poznania. Historja miasta, to historja rodu Sieniawskich, którym zawdzięcza swą świetność, rozwój i znaczenie. Początki osady brzeżańskiej gubią się w mrokach starożytności, a do historji przechodzą dopiero w roku 1530, kiedy to król Zygmunt I swoim przywilejem zezwolił »Szlachetnemu i mężnemu Mikołajowi z Sieniawy, bacząc na wierne usługi założyć, utworzyć i uposażyć* miasto na prawie magdeburskiem. Od tej chwili losy Brzeźan splecione ściśle z losami jednego z najbardziej rycerskich i Ojczyźnie zasłużonych rodów, przezywają swój wiek zloty, stają się prawdziwą perłą w Koronie Rzeczypospolitej.
Na uwagę zasługuje:
Zamek niedaleko od stacji kolejowej, u wejścia do miasta. Wzniesiony na miejscu z natury niedostępnem, na wyspie między dwoma ramionami Złotej Lipy, dawniej broniony ze wszech stron wodą, stawami i mocząrami założenie swe zawdzięcza Mikołajowi Sieniawskiemu woj. Ruskiemu, hetmanowi wk. koronnemu. On to w r, 1554 zbudował zamek fortecę »Bogu na chwalę i na obronę wiernych chrześcijan< jak świadczy o tem napis, umieszczony na dobrze do dziś zachowanej bramie.
Gmach zamkowy tworzy w rzucie poziomym prawie regularny pięciobok, zamknięty dwu i trzy piętrowymi budynkami mieszkalnymi z obszernym dziedzińcem wewnątrz i z trzema basztami po rogach, z których dwie półokrągłe, jedna pięcioboczna. Cała budowa, mimo późniejszych dobudówek i uszkodzeń, przypomina średniowieczną warownię (grube mury, potężne baszty, wyloty strzelnic, skierowane na wprost).
-Zewnętrzna ściana płd-wsch. narożnika, najwięcej ozdobiona, ma okna w pięknych kamiennych oprawach, u góry szeroki arkadowy fryz z pilastrami, w których mieściły się strzelnice dotkliwie uszkodzone w czasie wojny pociskami rosyjsk!emi> wyłoni w ścianach i dach zniszczony). Ma szczęście ocalała znajdująca się tu pięknu
Brzeżany .Zamek...., Brzeżany. Kaplica zamkowa i brama, ..Brzeżany, Dziedziniec zamkowy.
renesansowa brama (zamurowana) z pięknem! obranie* wantami kamłennemi, a nad nią tarcze herbowe Sieniawskich i napis,
W dziedzińcu zachowały się słabe ślady dawnych, kolumnowych galeryj biegnących wzdłuż ścian, część fryzu podobnie jak zewnątrz i piękny kościół zamkowy, z dwoma bocznemi kaplicami, z fasadą o szlachetnej, barokowej architekturze.
Wnętrze kościoła olśniewa wprost wytwornością dekoracyjną sklepień, kopuł i szeregiem wybitnych dziel sztuki. Należą tu: ołtarz z białego marmuru i mozaika z kolorowego marmuru z artystycznemu płaskorzeźbami, mozajkowym obrazem Matki Bożej, kopuła prawej bocznej kaplicy ozdobiona rzeźbami barokowemi, piękne barokowe freski nad chórem, (nieco zniszczone) grobowce i sarkofagi Sieniawskich wykonane bądź w alabastrze, bądź w marmurze, lub w cynie, z pełnemi postaciami lezących rycerzy przez mistrzów dłuta Henryka Horsta (Iwowianin, rzeźbiarz w XVI w.) i Jana Pfistera (wrocławianin osiadły we Lwowie 116101656). Z tych szczególnie godne Ujrzenia: nagrobek Adama Hieronima Sieniawskiego (1619) oraz potrójny nagrobek trzech jego synów. (Gdy te słowa piszemy, część sarkofagów nie wróciła jeszcze z Krakowa, dokąd je wywieziono przed najazdem bolszewików). O mury tak dziś zniszczonego zamku i piersi dzielnych ożywionych miłością Ojczyzny i żołnierską ofiarnością zdrowia i życia obrońców ~ rozbijały się niejednokrotnie zapędy czambułów tatar* skich, zbrojne watahy kozackie w latach 1648 i 1655, a na* wet kilkudziesięciotysięczne armje tureckie pod wodzą Ibrahima Szyszmana (wrzesień 1675) i Ibrahima Szej-Jana (1676). W przewidywaniu wojen tureckich, obronność zamku została wzmocniona przez Mikołaja Sieniaw* skiego wojew. wołyńskiego i hetm. poi. kor. (t 1648) a to przez usypanie dobkoła zamku w czworobok wysokich watów, oszkarpowanych dębowymi balami, z czterema
10. Brzeżany. Grobowce Sieniawskich,
wysuniętymi bastjonami po rogach i z trójkątnem umocnieniem przodowem od strony miasta. Ody ustała burza wojenna, w garnku brzeżańskim odbywały się liczne zjazdy i uroczystości. Gościli tutaj w r. 1648 król August II, w r. 1702 mieszkał tutaj gościnnie podejmowany ks. Franciszek Rakoczy wojew. siedmiogr, i słynny wódz powstańców węgierskich , a w r. 1707 zajechał nawet car wszechrosji Piotr Wielki. .
Ze śmiercią jednak ostatniego męskiego potomka Sieniawskich Adama Mikołaja w r. 1726 kończy się niestety okres świetności i znaczenia zamku brzeżańskiego, o którego bogactwach i przepychu, dziś już tylko legendarnym, dowiadujemy się z inwentarza sporządzonego w r, 1762. Otóż wedle tegoż odznaczało się przedewszystkiem wnętrze skrzydła wschodniego, gdzie mieściły się »dolne« i »górne« pokoje, służące właścicielom za mieszkanie i do przyjęć. Ściany pokoi tych obite były wzorzystym karmazynowym brokatem o zielonem lub żółtem tle. Na sufitach. obrazy przedstawiające sceny z wypraw wojennych (Żurawińska, wiedeńska), lub też wspaniałe, rzeźbione kasety. Posadzki kamienne, marmurowe lub z drzewa, w pokojach meble z rozmaitych epok.
W wielkie; sali przyjęć wisiało 48 portretów królów polskich, to tei nazywano ją królewską inne sale »Żurawińska«, »wiedeńska<<, od obrazów zdobiących stropy. Z ostatnią ż Sieniawskich Zofją, przeszła potężna fortuna brzeżańska na ks. Czartoryskich, którzy nie wiele dbali o zamek i jego stan.
Po zaborze Małopolski przez austrjaków, zamek brzeżański został rozbrojony, waty forteczne zdemolowane, a co lepsze skarby jego wywiezione do innych rezydencji wielkopańskich <Puławy, Wilanów, Łańcut). Nie uratowało zamku przejście Brzeżańszczyzny w ręce ks. Lubomirslcich (koniec XVIII w.) ani też potem nabycie ich przez Potockich <pocz. XIX w ",>. W dawnych komnatach pozostały już tylko gołe ściany, których także nie uszanowano, lecz wynajęto częściowo na koszary i magazyny, a częściowo zamieniono na browar. Nie lepszy los spotkał kościół zamkowy, w którym pomieszczono magazyn wódki, a rozpijany przez arendarzy motłoch pootwierał wspaniałe trumny, złupił i zrabował bezkarnie cenności w nich zawarte. Lecz pod wpływem tych świętokradztw obudziło się sumienie w narodzie, a pod naciskiem opinji publicznej hr. Stanisław Potocki w r. 1878 odnowił częściowo kościół, przywrócił mu wspomnienia dawnej świetności i uratował pozostałe jeszcze pomniki.
Ratusz v środku miasta zbudowany w r, 1811, jest to piętrowy budynek z wieżą zegarową i herbem Potockich na szczycie. Na piętrze mieści się od 100 lat z górą gimnazjum wsławione tem, iż z murów jego wyszli ludzie sławni i zasłużeni jak: Kornel Ujejski poeta. ostatni romantyk, Bielawski historyk, Szaszkiewicz ukraiński poeta, dr Emil Dunikowski, prof. Uniwersytetu, Rydz»Smigły Gen. W. P., sławny marszem na Kijów w 1920 r. i wielu innych. Przed ratuszem biust Jana III zniszczony w czasie bratobójczej wojny z ukraińcami. W ratuszu muzeum ziemi brzeźańskiej zawiera 1000 eksponatów codziennie otwarte dla publiczności.
Cerkiew naprzeciw ratusza pod wezwaniem św. Trójcy mieści w swych murach w lewej, bocznej nawie w ołtarzu obraz Matki Boskiej, przeniesiony tutaj z kościoła zamkowego w 1830 r. obraz wielkiej wartości, może jeden z najstarszych w Małopolsce wschodniej. Tutaj znajduje się też relikwiarz z polowego ołtarza Mikołaja Hieronima Sieniawskiego, a jest nim posrebrzana trumienka z ręką św. Jana Chrzciciela. Dawniej trumienka była cała srebrna grubo pozłacana, zamykana na kłódkę z jednego korala zrobioną, stanowiła ona może największy skarb w zamku
lecz przez austrjaków zrabowana, zastąpiona została obecną.
Kościółek ormiański z tyłu za cerkwią z XVIII w.. otoczony murami, posiada artystycznie nakładane drzwi. Wsławił się tem, iż był pierwszą stacją kapłańskiej pracy obecnego metropolity obrz. ormiańskiego ks. arcyb. J. Teodorowicza.
Na wzgórza przy ulicy Rajskiej rz.-kat. kościół parafialny zbudowany z końcem XV w, z kamienia ciosowego, w stylu gotyckim oszerokich łukach. Wewnątrz 2 portrety Sieniawskich, piękny wielki ołtarz, dębowe, rzeźbione konfesjonały w stylu gotyckim. Obok kościoła dzwonnica z 1630 r. Dookoła kościoła mury obronne z szeregami strzelnic, Na szczególną uwagę zasługuje portal kościoła zdobny w doskonale do dziś zachowane herby Sieniawskich,
W kierunku stawu na wzgórzu, z którego roztacza się przewspaniały widok, stoi kościół i klasztor OO. Bernardynów, budowany w latach 16301683. W głównym ołtarza obraz Wniebowzięcia ściąga licznych pielgrzymów w dzień odpustu na św. Antoniego (13 czerwca). U wejścia do kościoła zwracają uwagę piękne, profilowane odrzwia kamienne. Obok kościoła kopiec grunwaldzki usypany w 500 rocznicę zwycięstwa polskiego oręża nad prusactwem.
Synagoga zbudowana przed 500 laty dopełnia całości pamiątek i świadczy chlubnie o kulturze narodu, który już przed wiekami darzył tolerancją i wolnością każdego, czyja stopa stanęła na polskiej ziemi.
Na uwagę zasługują też stosunkowo liczne w Brzeżanach dworki szlacheckie z oryginalnemi polskiemi gankami dwu i cztero słupowemi i daszkami mansardowemi, których wdzięk i piękno rodzime budzi wspomnienia przysłowiowej polskiej gościnności i serdeczności. Na południe od miasta (2 km) prowadzi wspaniała lipowa aleja do wsi Raj, w której stoi stary, dawniej Sieniawskich, pałacyk myśliwski w stylu renesansowym, z czterema wieżami założonemi na krzyż wedle staropolskiego wyrażenia »w mir« dla uczczenia czterech stron świata. Jeszcze przed wojną posiadał on cenną bibljotekę, oraz wiele dzieł sztuki i zabytków historycznych. Kaplica pałacowa miała ściany przystrojone drogiemi gobelinami dziś niestety świeci pustką.
Przy gościńcu rohatyńskim (na półn.-zach.) około 3 km od Brzeżan, obok wsi Leśniki sławnej z wyrobu d. dobrych miodów pitnych, są w lesie siady istniejącego jeszcze przed wojną, obecnie spalonego, monasterku drewnianego, obok zaś potężny głaz piaskowy, wypłukany przez deszcz i wichry, zwany przez tutejszą ludność >>kamleniem djabelskim«.
Na linji PotutoryTarnopol, koło wsi Źołnówka w tak zwanej »Giuchej dolinie<< potężny, 35 m wysoki wjadukt kolejowy.
Wieś Buszcze położona 14 km od Brzeżan, przy linji kolejowej BrzeżanyPodhajce, posiada starożytny, bo z 1367 r. kościół obwiedziony murem, z wieżą obronną, której okna dolne są renesansowe, a górne romańskie.
Krasnopuszcza (22 km od Brzeżan) w przepięknej lesistej okolicy, posiada klasztor OO. Bazyljanów prawdopodobnie fundowany przez Jana III Sobieskiego w miejscu chatki pustelnika, w której wedle podania znalazł król schronienie, gdy zabłądził w czasie polowania. W mo« nasterze znajdują się darowane przez króla Jana III dwa oryginalne portrety przedstawiające ofiarodawcę i jego małżonkę, królową Marysieńkę. Po dawnej (1890) istniejącej tu cerkwi pozostały tylko carskie wrota wspanialej mozajkowej roboty, jak też dzwonnica, w której dzwony ulane są z dział przez Jana III na Turkach zdobytych.
Wojna światowa pozostawiła po sobie liczne ślady w niezasypanych dotychczas rowach strzeleckich i licznych mogiłach żołnierskich na miejscach krwawych pobojowisk.Początek
Książka..O Galicji ...Zdjęcia z kresów ..Kresy wschodnie GrzymałówInterakcyjna mapa Polski i świata